Flat Earth Society ken je als vlaggenschip van gesjeesde jazz. In hun derde decennium blijven ze de ideale partner voor heerlijk onbetrouwbare muziek, vol absurde perspectieven en bloedstollende wendingen.
Op The One nemen ze onvermoeibaar het eenduidige waarheidsdenken op de korrel. In een dolgedraaide wereld van elkaar verdringende perspectieven, brallende persoonlijkheden en honger naar bevattelijkheid is The One het hoogste goed geworden.
Eén waarheid, één duidelijkheid, één versie, één verhaal. Met onstuitbare gretigheid gaat FES deze ridicule reductie te lijf.
Peter Vandenberghe en Peter Vermeersch componeerden opnieuw een veelkoppig werk vol schijnbewegingen dat inzet op veelvoudigheid. Wordt de ene zodra die gepasseerd is en opgevolgd wordt door de volgende immers niet de vorige?
The One is een waanbeeld, een ideaal voor luchtbellen, het summum van verarming. Het is een manier van denken die met alle middelen bestreden moet worden. Less is niet more, minder is al te vaak … niets meer. Gewiekst, filmisch en doortrapt zoals je ze enkel nog vindt in klassieke films noir; is The One een tegengif voor een onzinnige queeste én een ode aan de ongebreidelde fantasie.
Het virus laat zich grijnzend van binnenuit corrumperen door FES in een onweerstaanbaar schietkraam van mogelijkheden.
Japanse jazz en elektronica à la Zorn
Aanvang: 20:15 Tickets
Zevende plaat met elektro-akoestische jazz
Aanvang: 20:15 Early bird
Tussen jazz en soul
Aanvang: 20:15 Tickets
